-
RG : trochę tego, trochę tamtego
@Z rodziną na zdjęciu. Jaki sens ma rodzina? (8 sierpnia 2022 15:25)
dobre nawiązanie do dobrego cytatu z Chestertona; powtórzę się, bo już pewnie o tym pisałem kiedyś - dobrze i ciekawie się czyta Pana wpisy
|
RG |
| 9 sierpnia 2022 13:51 |
@Dlaczego w szpitalach eksponowany jest krzyż z ukrzyżowanym na nim Chrystusem, a nie symbole jego zmartwychwstania? (10 grudnia 2021 12:31)
Być może nieco uprościłem, pisząc o złu, jako hipostazie. Przecież doświadczamy go nieustannie w swej egzystencji, na co zwrócił Pan uwagę, cytując o.Krąpca. Ja skupiłem się jedynie na poziomie absolutnym. Jest to jednak pewne uproszczenie, gdyż np. pominąłem obecność w świecie sił, jak szatan, które zwodzą nas i odciągają od Boga. Inną kwestią jest cierpienie, odbierane przez nas, jako zło. Ale to wymagałoby rozwinięcia w oddzielnym wpisie.
W jednym z poprzednich moich wpisów pisałem, że niemal każda z wielu koncepcji filozoficznych, w większym lub mniejszym stopniu próbuje odpowiedzieć na problem zła. I tak koncepcje lewoskrętne, co wyraźnie widać już od oświecenia, sytuują zło na zewnątrz człowieka, dzięki czemu twierdzą, że można je wyeli ...
|
|
RG |
| 13 grudnia 2021 13:41 |
@Dlaczego w szpitalach eksponowany jest krzyż z ukrzyżowanym na nim Chrystusem, a nie symbole jego zmartwychwstania? (10 grudnia 2021 12:31)
Ok. zgoda. Wydaje mi się, że pisałem o tym w jednej z poprzednich notek - o wartościach
|
|
RG |
| 13 grudnia 2021 13:28 |
@Dlaczego w szpitalach eksponowany jest krzyż z ukrzyżowanym na nim Chrystusem, a nie symbole jego zmartwychwstania? (10 grudnia 2021 12:31)
Na poziomie języka ma Pan rację, bo język oparty jest na antynomiach. Myślimy jednak przy pomocy języka, który określa nasze racjonalne ujmowanie rzeczy. Dlatego np. mistrzowie zen stosują, jako jedną z praktyk, koany, które zadają swym uczniom do rozwiązania, a właściwie kontemplacji. Koan ma paradoksalną konstrukcję, która nie ma logiczno-dyskursywnego rozwiązania. Rozwiązanie koanu może nastąpić, gdy uczeń wyjdzie poza schemat dyskursywnego myślenia.
Jednak można na rzecz spojrzeć w nieco inny sposób. Np. dla chrześcijanina złem jest to, co oddala nas od Boga. W ten sposób spoglądał na problem zła św. Augustyn, który odmawiał mu substancjalnego istnienia.
Idąc tym tropem dalej, zło byłoby hipostazą w tym znaczeniu, że jest to byt fikcy ...
|
|
RG |
| 13 grudnia 2021 11:31 |
@Dlaczego w szpitalach eksponowany jest krzyż z ukrzyżowanym na nim Chrystusem, a nie symbole jego zmartwychwstania? (10 grudnia 2021 12:31)
może to samo, co dziś?
|
|
RG |
| 13 grudnia 2021 11:27 |
@Chrześcijaństwo i buddyzm. (25 listopada 2021 13:08)
Wiemy, że „diabeł w szczegółach jest ukryty” często, jednak nie wchodząc w nie mogę napisać, że ogólnie się z Panią zgadzam, jeśli chodzi o to rozróżnienie między chrześcijaństwem a buddyzmem.
Łaska w chrześcijaństwie rzeczywiście jest uznawana za niezbędną do zbawienia. Min. o to toczył spór św. Augustyn z gnostykami. Co prawda łaska nie jest zarezerwowana dla zakonników, inni również mogą kroczyć ścieżką zbawienia, jednak życie zakonne bardziej temu sprzyja, gdyż pozwala bardziej skupić się na Bogu, nie będąc w takim stopniu, jak świeccy, absorbowanym przez inne aspekty życia codziennego.
Min. o tym opowiada „Opactwo Brede” autorstwa Rumer Godden, dla mnie wspaniała opowieść, nasycona duchowością chrześcijańską, ...
|
|
RG |
| 29 listopada 2021 13:47 |
@Chrześcijaństwo i buddyzm. (25 listopada 2021 13:08)
Przepraszam, że wtrącę trzy grosze, choć nie zwraca się Pan do mnie, ale Pana wypowiedź, odnosząc się w jakiś sposób do mojego wpisu, prowokuje do tego.
Ma Pan rację, że nie odrzuciłem buddyzmy, a po prostu od niego odszedłem, gdyż znalazłem lepszą drogę, dla mnie – uważam – właściwą. Czy to dopuszczalne? Czy w tym przypadku rzeczywiście mamy do czynienia z albo – albo? Uważam, że na płaszczyźnie egzystencjalnej tak, jest to albo – albo, jednak na innej, bardziej metafizycznej, już niekoniecznie. Uzasadnienie tego wymagałoby jednak dłuższego miejsca i czasu. Może kiedyś to zrobię.
Pisząc o „egoizmie intelektualnym” zapewne miał Pan na myśli pychę rozumu, która najczęściej prowadzi do subiektywizacji i wykrzywienia rzeczywistości. ...
|
|
RG |
| 26 listopada 2021 13:52 |
@Chrześcijaństwo i buddyzm. (25 listopada 2021 13:08)
Szanowny Panie, ja nie stoję w rozkroku. Już dawno zdecydowałem. Nie roztaczam tu dylematów, lecz próbuję zrozumieć. Piszę głównie o istocie chrześcijaństwa, jaka np. wyłania się ze znaczenia ślubów zakonnych, tak jak je pojmuję. Praktyka zakonna wskazuje na mistyczny cel chrześcijan. Pośrednio jego obraz (celu) się z tej praktyki wyłania. Czy to źle, że porównałem z buddyzmem? Dla mnie było to istotne, co próbowałem wyjaśnić na samym początku wpisu.
Myślę jednak, że nie ma Pan racji, że porównania są tylko dla niezaangażowanych wyznaniowo. Doktryna Kościoła kształtowała się w sporach właśnie z innymi poglądami, które jeśli chciała przezwyciężać, to nie w drodze ich ignorowania, lecz poznania właśnie, bez lęku szukając prawdy. ...
|
|
RG |
| 26 listopada 2021 13:36 |
@Chrześcijaństwo i buddyzm. (25 listopada 2021 13:08)
Buddyzm nie jest żadnym new age-em, ani tym bardziej „karma-colą”. Jego celem nie jest uzyskanie mocy magicznych, co najwyżej moce te mogą się, przy okazji niejako, pojawić. Podobnie jak uzyskanie mocy nie jest celem chrześcijańskich mistyków, choć ci czasem takie moce uzyskują, jak np. św. Ojciec Pio.
Co innego z gnostykami. ale o nich nie pisałem.
|
|
RG |
| 26 listopada 2021 13:35 |
@Chrześcijaństwo i buddyzm. (25 listopada 2021 13:08)
Ruch ekumeniczny definiowany był jako praca nad odbudowaniem jedności chrześcijan i nie miał nic wspólnego z dialogiem międzyreligijnym, ale w dobie globalizmów i to pomału się zmienia (przykład - „Pachamama” w Watykanie). Inna sprawa, że te uzgodnienia między różnymi odłamami chrześcijaństwa korzystają czasem ze współczesnych technik negocjacyjnych – jak ty mi trochę ustąpisz, to i ja w czymś ustąpię. To jest dobre w handlu, ale już gorsze, gdy mamy do czynienia z doktrynami. Spory o doktrynę, np. dotyczące natury Zbawiciela (ludzkiej i boskiej) lub Trójcy Świętej, w pierwszych wiekach chrześcijaństwa wstrząsały nim całym, wzniecając nierzadko tumulty. Były to sprawy bardzo ważne dla Kościoła i dla wiernych. W tyglu tych sporó ...
|
|
RG |
| 26 listopada 2021 13:32 |
@O wartościach słów parę (8 listopada 2021 10:15)
Nie no, czasem „dudram coś sobie Panocku”, jednak nie wszystko tu wrzucam. Że mniemam coś o swej wyższości? Jak pisałem w którejś z wcześniejszych swoich notek, pycha jest objawem głupoty, więc „może głupi jestem, ale taki głupi to już nie”. No, może trochę.
Pomyślałem sobie jednak, że nie do końca tu pasuję. I choć strona ma dewizę „Kurs na prawdę”, to trzon tu piszących (którzy, jak mawiała moja babcia, „przyświarczają sobie”) ma kanon prawdy dawno już ustalony i tylko pilnują, by nie było od niego odstępstw. Rodzi to cenzurę, której towarzyszy napastliwość. Skutek taki, że zamiast faktycznej dyskusji, jest poklepywanie się po ramionach towarzystwa wzajemnej adoracji i tworzenie następnej bańki informacyjnej, jak ...
|
|
RG |
| 24 listopada 2021 10:39 |
@O wartościach słów parę (8 listopada 2021 10:15)
Ok. dzięki za wyjaśnienie. Za mało ufności we mnie, ale świat dziś drapieżny taki.
|
|
RG |
| 10 listopada 2021 09:41 |
@Co właściwie robią, lub myślą, że robią, psychiatrzy. Część I (9 listopada 2021 09:26)
Dawno nie zaglądałem na portal, a tymczasem pojawiły się tu Pana felietony, które czyta się z dużą przyjemnością i ciekawością. Pozdrawiam. +
|
|
RG |
| 9 listopada 2021 14:37 |
@O wartościach słów parę (8 listopada 2021 10:15)
Nie wiem – czy ja przypominam Panu tego Alfę (Andrzejewskiego)? Że zbyt gładki? Że moralizatorski, więc fałszywy? Jeśli to drugie, to nie znajduję w swym wpisie moralizatorstwa. Co do pierwszego – nie mam tyle talentu, ani zręczności.
I myślę, że Miłosz maił rację, że ludzie prości (nie mylić z prostakami) często mają dużo więcej mądrości i zasług niż niejeden gładki i zręczny erudyta.
|
|
RG |
| 9 listopada 2021 14:13 |
@O wartościach słów parę (8 listopada 2021 10:15)
Nie znałem tej pracy o. Bocheńskiego, podobnie jak książki Tatarkiewicza, do której przesłał Pan link. Zajrzałem do artykułu („Wartość”), z którego prawdopodobnie zaczerpnął Pan cytowane fragmenty. Bocheński potrafił klarownie przedstawiać swe myśli.
Mnie jednak, czytając te fragmenty, przyszła do głowy inna myśl, nawiązująca do prof. Wolniewicza. Otóż nieustannie wracał on do sporu, jaki jego nauczyciel Elzenberg, toczył w pierwszych latach wojny (1940) z Miłoszem wokół pojęcia obowiązku. Wolniewicz pisze, że podstawą obowiązku wg Miłosza nie jest "żadna wiara w tak czy inaczej wyrozumowaną słuszność"; jest nią jedynie "wierność dla czegoś, co jest pozbawione logiki, niejasne, a przecież silne, wierność jakiemuś raz danemu, cho ...
|
|
RG |
| 9 listopada 2021 11:04 |
@Czy cel uświęca środki? (21 maja 2021 10:06)
Ta analogia do prawa Kopernika-Greshama – coś jest na rzeczy.
|
|
RG |
| 24 maja 2021 12:16 |
@Czy cel uświęca środki? (21 maja 2021 10:06)
Ma Pan rację - trochę zdystansowanego luzu nie zaszkodzi. Osobiście uważam jednak, że cel nie uświęca środków. Ponieważ jednak zasada ta lub jej zaprzeczenie jest wyrażone bardzo lapidarnie, to bywa interpretowana rozmaicie. Najogólniej w dylemacie chodzi o rozstrzygnięcie – czy uznajemy tzw. etykę sytuacyjną (cel uświęca….), czy ją odrzucamy (cel nie uświęca …).
Jednymi z argumentów za odrzuceniem są, wg mnie, te, które sformułowałem w tekście, a które tu przytoczę:
„Ponieważ człowiek kieruje się w działaniu swym ograniczonym rozumem, który nie zawsze jest w stanie dostrzec skutki swych decyzji – dlatego przestrzeganie zasad, czy też kierowanie się w działaniu drogowskazem przykazań, ma swój głęboki ...
|
|
RG |
| 24 maja 2021 12:15 |